Υπάρχουν πολλές ασθένειες που δεν είναι προσβάσιμες για την ολοκλήρωση της θεραπείας. Ένας από αυτούς είναι ο διαβήτης. Τόσο οι ενήλικες όσο και τα παιδιά είναι άρρωστοι. Δεν είναι δύσκολο να εντοπιστούν η παθολογία, αλλά χωρίς να επισκέπτονται τακτικά έναν γιατρό, οι άνθρωποι συχνά φέρνουν την ασθένεια σε παραμελημένο κράτος. Ο κίνδυνος του διαβήτη είναι ότι προκαλεί μη αναστρέψιμες αλλαγές στο κυκλοφορικό σύστημα και σε άλλα όργανα. Σκεφτείτε πώς πραγματοποιείται η διάγνωση του διαβήτη. Ποιες μέθοδοι θεραπείας χρησιμοποιούνται και ποια πρόληψη της νόσου είναι;
Τι είδους διαβήτης ασθένειας
Η ασθένεια, η οποία χαρακτηρίζεται από ανεπαρκή παραγωγή ινσουλίνης, ως αποτέλεσμα της οποίας αυξάνεται το σάκχαρο του αίματος, αναφέρεται ως διαβήτης. Αυτή η διαδικασία επηρεάζει σημαντικά τον μεταβολισμό στο σώμα. Πρώτα για την ανταλλαγή υδατανθράκων, λιπών, πρωτεϊνών και υγρών. Λόγω της έλλειψης ινσουλίνης, το σώμα το επεξεργάζεται σε γλυκόζη, η οποία συσσωρεύεται στο αίμα στο αίμα. Ως αποτέλεσμα, ο ιστός διατηρείται μέσω του νερού και το σώμα αφαιρεί την υπερβολική γλυκόζη μέσω των νεφρών. Η ινσουλίνη παράγεται από το πάγκρεας. Ο αριθμός των ασθενών περιλαμβάνει συχνά άτομα που έχουν προβλήματα στο έργο αυτού του οργάνου.
Σακχαρώδης διαβήτης:
- Πρώτος τύπος. Ονομάζεται "νεολαία". Αυτό επιτρέπει την μη ικανοποιητική ανάγκη να αντιστοιχιστεί η ποσότητα ινσουλίνης.
- Δεύτερος τύπος. Είναι "παλαιότερος διαβήτης". Ως αποτέλεσμα παραβίασης των επιδράσεων της ινσουλίνης στον ιστό. Η ασθένεια είναι χαρακτηριστική των ηλικιωμένων.
Τις περισσότερες φορές υπάρχει διαβήτης του δεύτερου τύπου. Ποια είναι τα πρώτα συμπτώματα της νόσου;
Συμπτώματα διαβήτη
Λόγω της αναπτυξιακής διαδικασίας της νόσου, μπορούν να εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα της νόσου:
- Ένα αίσθημα ξηροστομίας. Θέλω να πίνω όλη την ώρα.
- Συχνή ούρηση με πολλά ούρα.
- Απώλεια βάρους στην προηγούμενη διατροφή.
- Θέλω να φάω όλη την ώρα.
- Νευρικότητα και ταχεία κόπωση.
- Η μυρωδιά της ακετόνης μπορεί να γίνει αισθητή από το στόμα.
- Ναυτία, έμετος.
- Οι μολυσματικές ασθένειες έχουν μακρά πορεία.
- Υπάρχουν κράμπες, οίδημα στα άκρα.
- Η ακράτεια ουρανίνης στα παιδιά.
Αξίζει να σημειωθεί να εξετάσουμε τα πρώτα σημάδια της νόσου που δεν χρειάζεται να αγνοηθούν:
- Οι πληγές, ακόμη και οι μικρές, θεραπεύονται πολύ άσχημα, συχνά συμβαίνουν επεξεργασίες με φλεγμονή.
- Κατά το μεσημέρι ένα αίσθημα κούρασης, υπνηλία.
- Είναι φαγούρα διαφορετικών τμημάτων του σώματος: πλάτη, πέλματα, φοίνικες. Σε αυτή την περίπτωση, καμία βοήθεια για τα ναρκωτικά.
- Τα μαλλιά πέφτουν. Γίνονται βαρετοί, εύθραυστοι, δεν μεγαλώνουν.
Τέτοια συμπτώματα είναι εγγενή σε κάθε είδους διαβήτη. Η διάγνωση έχει επίσης διαφορές. Λίγο για τους λόγους.
Τι μπορεί να οδηγήσει σε σακχαρώδη διαβήτη
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου:
- Υπερβολικό σωματικό βάρος.
- Παράγοντας κληρονομιάς.
- Λοιμώξεις από ιούς, ειδικά εάν ο ασθενής απειλείται.
- Οι παγκρεατικές ασθένειες και οι παθολογικές διεργασίες στα αδενικά όργανα.
- Κάπνισμα και αλκοόλ.
- Ένας τρόπος ζωής.
- Ασταθής διατροφή.
- Καταστάσεις άγχους.
Είναι γνωστό ότι οι κίνδυνοι του μεγαλύτερου ατόμου αυξάνονται στον διαβήτη κάθε 10 χρόνια.
Χαρακτηριστικά διάγνωσης σακχαρώδους διαβήτη
Υπάρχουν δύο τύποι διαγνωστικών διαβήτη:
- Εργαστήριο.
- Διαφορικός.
Είναι πολύ σημαντικό να εκτελεστεί διαγνωστικά όχι μόνο μεταξύ εκείνων που είναι ήδη δυνατοί, αλλά και για την εμφάνιση εντελώς υγιεινών ασθενών. Ο πρώτος τύπος διαβήτη σε ένα παιδί αναπτύσσει ταχύτητα αστραπής. Μόνο σε εντατική φροντίδα οι άνθρωποι θα μάθουν ότι είναι άρρωστοι.
Ο δεύτερος τύπος διαβήτη χαρακτηρίζεται από αργή ανάπτυξη. Μπορεί να χρειαστούν αρκετά χρόνια και σπάνια έρχεται σε μια κατάσταση κώματος. Ταυτόχρονα, οι παθολογικές αλλαγές στα όργανα εμφανίζονται ως επιπλοκή του διαβήτη.
Τα κύρια κριτήρια για τη διάγνωση του διαβήτη είναι η ανάλυση του περιεχομένου του σακχάρου στο αίμα. Δεδομένου ότι αυτή η ένδειξη καθορίζει την παραβίαση της αντίληψης της γλυκόζης.
Εργαστηριακό διαγνωστικό
Η κύρια παράμετρος κατά τον προσδιορισμό της νόσου είναι, όπως υποδεικνύεται παραπάνω, ο βαθμός γλυκόζης.
Η εργαστηριακή διάγνωση του διαβήτη περιλαμβάνει:
- Ανάλυση της γλυκόζης στο αίμα με άδειο στομάχι και μετά το φαγητό.
- Οδηγήστε τη ζύμη της γλυκογωγίας.
- Ανάλυση για γλυκόζη στα ούρα.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί αίμα για ανάλυση:
- Τριχοειδής.
- Φλεβικός.
- Πλάσμα φλεβικού αίματος.
Κατά τη στιγμή της διάγνωσης του διαβήτη, ο ασθενής δεν πρέπει να έχει:
- Ασθένειες στην οξεία φάση.
- Τραυματισμούς.
- Χειρουργικές επεμβάσεις.
- Ο ασθενής δεν πρέπει να λαμβάνει φάρμακα που συμβάλλουν στην αύξηση του σακχάρου στο αίμα.
- Κίρρωση του ήπατος.
Μια ακριβέστερη διαγνωστική μέθοδος θεωρείται ως δοκιμή γλυκοζοεπίστητου.
Χαρακτηριστικά της δοκιμής
Με τη δοκιμή μπορείτε να αναγνωρίσετε τις κρυμμένες διαταραχές μεταβολισμού γλυκόζης στο σώμα. Παραβιάσεις της αντίληψης με τους ιστούς.
Αρκετοί κανόνες εφαρμογής:
- Περάστε το πρωί με άδειο στομάχι.
- Ο χρόνος χωρίς φαγητό πρέπει να είναι 10 έως 14 ώρες, αλλά όχι περισσότερο από 16.
Πριν από τη διεξαγωγή της δοκιμής, δεν συνιστάται:
- Αυξημένη σωματική δραστηριότητα.
- Κατανάλωση αλκοόλ.
- Καπνός.
- Πάρτε φάρμακα που αυξάνει τη συγκέντρωση γλυκόζης στο σώμα τρεις ημέρες πριν από τη δοκιμή.
Χρησιμοποιείται μια λύση για τη δοκιμή που αποτελείται από 300 g νερού και 75 g καθαρή γλυκόζη. Ο ασθενής τον πίνει αργά. Η δοκιμή πραγματοποιείται μετά από 1 ώρα και μετά από 2 ώρες. Αποκάλυψη δεικτών:
- Μέχρι 7,8 mmol/L - 2 ώρες μετά την εισαγωγή της γλυκόζης θεωρείται κανόνας.
- Από 7,8 έως 11 mmol/L - η κατάσταση πριν από την.
- Η διάγνωση του διαβήτη είναι πάνω από 11 mmol/L.
Μπορείτε να περάσετε μόνο τη δοκιμή σε ένα μήνα.
Και οι δύο εξετάσεις αίματος και μια δοκιμή καθιστούν δυνατή την προσδιορισμό της περιεκτικότητας σε γλυκόζη στο αίμα αυτή τη στιγμή.
Πρόσθετες εργαστηριακές εξετάσεις
Εκτός από τον προσδιορισμό του καθρέφτη γλυκόζης, η διάγνωση του διαβήτη μπορεί να περιλαμβάνει τις ακόλουθες μελέτες:
- Ο βαθμός της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης -HbA1c προσδιορίζεται.
- Ο βαθμός φρουτοσαμίνης.
- Το περιεχόμενο της γλυκόζης και της ακετόνης στα ούρα.
- Ο καθρέφτης των λιπιδίων στο αίμα.
- Ανοσοποιητική ινσουλίνη.
- Επίπεδο γλυκογόνου.
- Λεπτίνη.
- Μικροαλβουμίνη.
- Αντισώματα κατά των κυττάρων των νησιών Langerganes.
Όλες αυτές οι μελέτες διεξάγονται για την παρακολούθηση της δυναμικής του διαβήτη και τον έλεγχο της ποιότητας της θεραπείας.
Χαρακτηριστικά εργαστηριακών εξετάσεων σε τύπο -2 -diabetes
Δεδομένου ότι η ασθένεια του τύπου 2 αναπτύσσεται αργά και τα εσωτερικά όργανα μπορούν να βλάψουν κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει πρόσθετες δοκιμές. Ο διαβήτης του δεύτερου τύπου προκύπτει:
- Λόγω της αντίστασης στην ινσουλίνη.
- Παραβίαση της έκκρισης.
- Μικτός τύπος.
Περαιτέρω δοκιμές για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση του διαβήτη 2. Τα διαγνωστικά δείχνουν τα ακόλουθα αποτελέσματα:
- Η παρουσία γλυκόζης στο αίμα είναι πολύ υψηλότερη από τον κανόνα.
- Ο δείκτης ινσουλίνης μπορεί να είναι φυσιολογικός ή υπερτιμημένος.
- Το περιεχόμενο της γλυκοζυμμένης αιμοσφαιρίνης. Είναι σημαντικά αυξημένη.
- Τα αντισώματα κατά των παγκρεατικών κυττάρων λείπουν.
- Το αποτέλεσμα στο C-πεπτίδιο είναι υψηλότερο από το επιτρεπτό ή το φυσιολογικό.
Προκειμένου να εντοπιστούν πιθανές επιπλοκές, οι μέθοδοι διάγνωσης του διαβήτη συμπληρώνονται από τις ακόλουθες μελέτες:
- Εξετάστε το μάτι.
- EKG.
- Απέκκριση.
Οι περισσότεροι άρρωστοι έχουν ένα υπέρβαρο πρόβλημα.
Διαφορική διάγνωση του διαβήτη
Χρησιμοποιώντας τη διαφορική διάγνωση, είναι δυνατόν να προσδιοριστεί ο τύπος του διαβήτη, η ζάχαρη ή όχι η ζάχαρη, η γλυκόζοσυρια αποκλείει και να επιδείξει διαβήτη νεφρών. Και επίσης ποιες ασθένειες συνέβαλαν στην ανάπτυξη της νόσου. Μια τέτοια διάγνωση του διαβήτη βασίζεται στον προσδιορισμό του επιπέδου ινσουλίνης στο αίμα. Εάν η ζάχαρη είναι εντός των κανονικών ορίων και η ινσουλίνη αυξάνεται, διαγνωσθεί ο διαβήτης. Οι τύποι 1 και 2 συνδυάζονται από μια γενική κλινική εικόνα, αλλά έχουν κάποια διαφορά στα διαφορετικά χαρακτηριστικά:
- Ο πρώτος τύπος χαρακτηρίζεται από απώλεια βάρους στον ασθενή. Για το δεύτερο - μια αύξηση.
- Μια κληρονομική διάθεση είναι ένα χαρακτηριστικό του τύπου 2 διαβήτη, αλλά όχι του πρώτου.
- Η οξεία αρχή είναι χαρακτηριστική του πρώτου και για το δεύτερο - αργά αόρατο.
- Ο πρώτος τύπος έχει ζωντανό σημάδι, το δεύτερο εκφράζεται ασθενώς.
- Στην πρώτη περίπτωση, παρατηρούνται χαμηλές ινσουλίνης και C-πεπτίδιο στις αναλύσεις για την αύξηση αυτών των τιμών.
- Ένας μεγάλος κίνδυνος κετοξέωσης για την πρώτη και πολύ χαμηλή για τον δεύτερο τύπο.
- Το πρώτο δεν έχει αντίσταση στην ινσουλίνη.
- Για τον διαβήτη που εξαρτάται από την ινσουλίνη, η φαρμακευτική αγωγή από του στόματος ζάχαρης δεν έχει το σωστό αποτέλεσμα, αλλά κατάλληλο για τον δεύτερο τύπο.
- Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθεί η ινσουλίνη για τον πρώτο τύπο και στην αρχή της νόσου δεν είναι απαραίτητο για τον δεύτερο τύπο.
Θα ήθελα επίσης να μάθω ότι ο εξαρτώμενος από την ινσουλίνη τύπου ασθένειας στην παιδική ηλικία και σε 15 έως 24 χρόνια είναι σε θέση να αναπτυχθεί. Μετά από 25 χρόνια, οι κίνδυνοι ανάπτυξης 1 τύπου διαβήτη είναι πολύ χαμηλοί. Και ο δεύτερος τύπος αναπτύσσεται σε μεγαλύτερη ηλικία.
Μετά τη διεξαγωγή του διαβήτη με την αναγνωρισμένη ασθένεια, ο γιατρός συνταγογραφεί τη θεραπεία λαμβάνοντας υπόψη όλα τα αποτελέσματα.
Θεραπεία
Ο σκοπός της θεραπείας του διαβήτη είναι η μείωση των πιθανών επιπλοκών και η βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Συστάσεις που είναι κατάλληλες για κάθε είδους διαβήτη:
- Κρατήστε την περιεκτικότητα σε σακχάρου στο αίμα στο αίμα.
- Ακολουθήστε τις συστάσεις του γιατρού.
- Τραβήξτε τα ναρκωτικά στο χρόνο και κάντε ενέσεις ινσουλίνης.
- Διατηρήστε την απαραίτητη διατροφή.
- Κάνετε φυσικές ασκήσεις.
Σε ασθενείς με διαβήτη του πρώτου τύπου, μπορείτε να προσθέσετε διάφορες συστάσεις:
- Ακολουθήστε το περιεχόμενο της γλυκόζης αρκετές φορές την ημέρα.
- Κάντε δοκιμές για τη ζάχαρη στα ούρα τακτικά.
- Ενέσεις ινσουλίνης καθημερινά.
- Πάρτε φαρμακευτική αγωγή για να διατηρήσετε το πάγκρεας και να λειτουργήσετε τη σταθερή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Ποια δόση και πόσο συχνά πρέπει να χρησιμοποιηθεί ινσουλίνη μπορεί να συνταγογραφηθεί μόνο από γιατρό.
Είναι πολύ σημαντικό για τους ασθενείς με ένα δεύτερο τύπο σακχαρώδους διαβήτη να κολλήσουν σε μια δίαιτα. Είναι απαραίτητο να αποκλειστούν τα προϊόντα που περιέχουν ζάχαρη και δύναμη. Φάτε περισσότερα κρέατα, γαλακτοκομικά προϊόντα και μπαχαρικά.
Επίσης μερικές συστάσεις:
- Μετρήστε τακτικά το σάκχαρο στο αίμα.
- Κρατήστε την αρτηριακή πίεση υπό έλεγχο.
- Πάρτε φάρμακα που συνταγογραφούνται από γιατρό.
- Φυσικές ασκήσεις κάθε μέρα.
Όλοι οι ασθενείς πρέπει να διερευνούν συστηματικά από έναν γιατρό. Η έγκαιρη διάγνωση του διαβήτη για αποτελεσματική θεραπεία είναι πολύ σημαντική.
Προληπτικά μέτρα
Πρώτον, η πρόληψη της νόσου είναι απαραίτητη για άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο:
- Εκείνοι που έχουν συγγενείς με διαβήτη.
- Ηλικία άνω των 45 ετών.
Η πρόληψη της γέννησης είναι σημαντική για τα παιδιά. Το κύριο πράγμα είναι ο θηλασμός. Η πρόληψη των μολυσματικών ασθενειών είναι επίσης σημαντική.
Προληπτικά μέτρα για όλους:
- Φάτε σωστά. Βεβαιωθείτε ότι έχετε συμπεριλάβει λαχανικά και φρούτα στη διατροφή σας. Λιγότερο κονσερβοποιημένο φαγητό, καπνιστό κρέας και λίπη.
- Μην αντέχετε σε σκληρές δίαιτες, μην καταπίνετε. Και να μην υπερέχετε.
- Ενίσχυση της ανοσίας για να αποκλειστούν οι μολυσματικές και ιογενείς ασθένειες.
- Κάπνισμα και αλκοόλ.
- Οδηγήστε έναν ενεργό τρόπο ζωής. Η σωματική δραστηριότητα είναι χρήσιμη για την πρόληψη πολλών ασθενειών.
- Αποφύγετε τις αγχωτικές καταστάσεις.
- Καταπολέμηση υπερβολικού βάρους.
- Πηγαίνετε στον καθαρό αέρα περισσότερο.
Δώστε προσοχή στην υγεία και τους συγγενείς σας. Μια πολύ σοβαρή ασθένεια είναι ο διαβήτης. Η διάγνωση, η θεραπεία και η πρόληψη θα πρέπει να διεξάγονται εγκαίρως για να αποφευχθεί η ανάπτυξη επιπλοκών.